باندینگ ارتودنسی

باندینگ ارتودنسی چیست؟

همان طور که می دانید دستگاه های ارتودنسی ای که بر روی دندان های شما قرار میگیرد از بریس ارتودنسی، سیم و براکت ارتودنسی تشکیل شده است. در پاسخ به سوال باندینگ ارتودنسی چیست؟ باید گفت، که باندینگ ارتودنسی یکی از اقدامات اولیه در درمان ارتودنسی است. یعنی از آن برای چسباندن بریس ارتودنسی بر روی دندان استفاده می شود. امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی، روش ها و مواد جدیدی به وجود آمده اند، که به کمک آن می توان بریس ها را به صورت مستقیم به مینای دندان چسباند.

یکی از ابزارهای اصلی در ارتودنسی بریس ها می باشند، که این بریس ها خود از دو جزء اصلی سیم و براکت تشکیل شده است. به قطعات مربعی شکلی که در جلوی دندان برای نگه داشتن سیم بر روی دندان استفاده می شود، براکت می گویند. از باندینگ ارتودنسی برای اینکه این قطعات فلزی مربعی شکل به دندان ها بچسبد، استفاده می شود. در سال های اخیر روش های رایج و متداول در باندینگ ارتودنسی به این گونه بود، که بهترین متخصص ارتودنسی یک باند را دور هر دندان برای ثابت نگه داشتن دندان ها می پیچید، که این موضوع به خاطر در معرض دید قرار گرفتن خوشایند نبود.

باندینگ ارتودنسی از طریق چسبی با ضخامت نازک و چند لایه باعث چسبیدن بریس به دندان می شد. امروزه روش باندینگ به دو صورت غیر مستقیم و یا مستقیم یعنی به وسیله نور و یا مواد شیمیایی انجام می شود. که باعث می شود چسبندگی مناسبی بین بریس و براکت به دندان ایجاد کند.

در مطب تخصصی دکتر مهریزی انواع خدمات ارتودنسی مانند ارتودنسی کودکان، ارتودنسی ثابت، ارتودنسی متحرک، ارتودنسی دیمون، ارتودنسی لینگوال و ارتودنسی نامرئی با بهترین و به روزترین دستگاههای ارتودنسی انجام می شود.

روش های باندینگ ارتودنسی

باندینگ ارتودنسی به دو روش انجام می شود، که در سطر زیر به آن ها اشاره شده است:

• روش باندینگ غیرمستقیم

یکی از روش های باندینگ ارتودنسی، غیر مستقیم می باشد. در این روش براکت های ارتودنسی به صورت غیرمستقیم بر روی سطح دندان قرار می گیرد. یعنی براکت ها بر روی یک مدل گچی دندان قرار می گیرد، سپس بعد از آن براکت ها بر روی دندان بیمار قرار داده می شود. منظور از مدل گچی این است، که از دندان های بیمار قالبی گرفته می شود. سپس ماکت دقیقی از دهان و دندان بیمار برای ارتودنتیست ساخته می شود. این مدل گچی به ارتودنتیست کمک می کند، تا ابتدا براکت ها را به عنوان نمونه بر روی این مدل بگذارد، سپس آن را بر روی دندان های بیمار قرار دهد.

از مزایای این روش می توان به سهولت نصب براکت ها اشاره کرد. علاوه براین میتوان به کاهش مدت زمان باندینگ ارتودنسی، احتمال شل شدن براکت ها، استفاده از رترکتورها برای باز نگه داشتن دهان بیمار نیز اشاره کرد. همچنین تعداد دفعات مراجعه بیمار به متخصص ارتودنسی و زمان درمان نیز کاهش پیدا می کند. از معایب آن می توان به احتمال جابه جا شدن براکت ها و تغییر مکان ها در این روش نیز اشاره کرد.

• روش باندینگ مستقیم

در روش باندینگ مستقیم بر خلاف روش غیرمستقیم، پزشک باید براکت ها را به صورت مستقیم و تک تک بر روی مینای دندان بیمار قرار دهد. که این موضوع زمان بر می باشد و باعث خستگی بیمار و متخصص ارتودنسی می شود. از مزایای این روش می توان به درست قرار گرفتن براکت ها بر روی دندان متناسب با موقعیت ریشه، تاج دندان و استحکام مینای دندان اشاره کرد.

مراحل باندینگ ارتودنسی

انجام دادن مراحل باندینگ ارتودنسی بدون درد می باشد. فقط ممکن است باعث ایجاد خشکی گونه ها و یا لب ها شود، که می توانید با انجام دادن توصیه های متخصص ارتودنسی به راحتی آن را رفع کنید. استفاده از رترکتورها برای باز نگه داشتن دهان به خاطر این است، که  دندان های بیمار را برای افزایش دوام چسب باز نگه دارد. که این موضوع هیچ آسیبی به دندان و دهان وارد نمی کند. در سطر زیر به مراحل باندینگ اشاره شده است:

• در ابتدا متخصص ارتودنسی به کمک یک خمیر مخصوص و بدون طعم دندان ها را پولیش می کند. سپس از رترکتورها برای جدا شدن لب ها از دندان و خشک شدن دندان برای تاثیر بهتر چسب استفاده می کند.
• در مرحله دوم از ژل اسیدی کاندیشنر برای از بین بردن لایه های اضافی بر روی دندان استفاده می شود. سپس دندان را برای پاک کردن ژل، شستشو می دهد.
• در مرحله سوم برای قرار گرفتن بریس ها بر روی دندان های بیمار، سیمان باندینگ ارتودنسی را بر روی سطح پشتی بریس ها قرار می دهد.
• در مرحله چهارم پرایمر مخصوصی را بر روی دندان ها قرار می دهد، تا به کمک آن براکت ها جایگذاری شوند. سپس باقی مانده باندینگ سیمان ارتودنسی را پاک می کند.
• در مرحله پنجم سیمان ارتودنسی را به وسیله نور و یا مواد شیمیایی سفت می کند. سپس رترکتورها را از دهان بیمار خارج کرده و سیم ها را قرار می دهد.

مدت زمان باندینگ ارتودنسی

معمولا باندینگ ارتودنسی بیمار در یک جلسه و در بازه زمانی 10 تا 20 دقیقه طول می کشد. بیشترین بازه طول کشیدن باندینگ ارتودنسی برای جایگذاری بریس بر روی دندان و محکم کردن آن توسط مواد شیمیایی و نور می باشد. همچنین بهتر است بدانید، که معمولا از نورهای LED برای محکم کردن بریس ها استفاده می شود. اما گاهی نیز از نورهای پلاسما نیز استفاده می شود، که مدت زمان طول کشیدن آن کمتر از استفاده از نورهای LED می باشد. متخصص ارتودنسی باتوجه به شرایط فرد از یکی از این دو نور استفاده می کند.

بعد از تنظیم شدن بریس ها بر روی دندان بیمار، احساس سفت بودن آن 4 تا 6 ساعت و درد قرار گرفتن بریس ها بر روی دندان 3 تا 5 روز همراه بیمار خواهد بود، که تحمل درد آن با خوردن مسکن کمی قابل تحمل می باشد. برای کنترل تنظیم بودن بریس ها بر روی دندان بهتر است، که هر دو ماه یکبار به ارتودنتیست مراجعه کنید. همچنین گاهی امکان دارد، که براکت ها دچار شکستگی شود که اصلا جای نگرانی نیست پزشک می تواند براکت جدیدی را جایگزین آن کند.

لینک مفید: هزینه ارتودنسی در سال 1403

برداشتن براکت ارتودنسی یا دی باندینگ

ظاهر دندان در مرحله برداشتن براکت ارتودنسی یا دی باندینگ و ترمیم کردن سطح مینای دندان، کاملا شبیه به آغاز فرآیند درمان می شود. متخصص ارتودنسی مرحله برداشتن براکت های ارتودنسی را باید به صورت کاملا اصولی انجام دهد، تا به مینای دندان آسیبی وارد نشود. برای برداشتن آن در مرحله اول اگر براکت ها فلزی بودند، متخصص ارتودنسی آن را به کمک انبر با فشار آرام به سمت بیرون از دندان، برمیدارد. اما اگر براکت ها سرامیکی بودند، به وسیله حرارت یا لیزر آن را برمیدارد. متخصص ارتودنسی در مرحله برداشتن براکت ارتودنسی یا دی باندینگ باقی مانده مواد چسبنده را به کمک انبر بازکننده اتصال و یا یک تیغ مناسب و زاویه دار خرد و پاک می کند، تا کمترین آسیب به مینای دندان وارد شود.

نتیجه گیری

با توجه به توضیحات بالا در رابطه با سوال باندینگ ارتودنسی چیست؟ می توان گفت که یکی از اجزاء اصلی در مراحل درمان ارتودنسی می باشد، که به دو روش غیر مستقیم و مستقیم انجام می شود. که شما باید برای انتخاب بهترین روش و انجام اصولی آن به متخصص ارتودنسی در غرب تهران مراجعه کنید.