ارتودنسی ثابت بر خلاف ارتودنسی متحرک به صورتی است که نمی توان دستگاه ارتودنسی را از دهان خارج کرد. تنها کاری که بیمار باید در طی درمان انجام دهد این است که بهداشت دهان و دندان خود را رعایت کند تا دندان ها تغییر رنگ ندهند و پوسیده نشوند و در صورتی که متخصص ارتودنسی تجویز کند بیمار باید الاستیک نیز استفاده کند.
ارتودنسی ثابت به این صورت است که با استفاده از دستگاه های مخصوص، اجزای ارتودنسی ثابت به صورت نگین بر روی دندان بیمار چسبانده می شود و بیمار دیگر قادر به حرکت دادن آن ها نیست. در روش ارتودنسی ثابت براکت ها به دندان ها چسبانده می شود و از طریق سیم ها و اجزای دیگر به سیم ها به دندان ها فشار وارد می شود تا در جای مناسب خود قرار گیرند.
طول دوره ی درمان ارتودنسی ثابت
طول دوره ی درمان ارتودنسی ثابت می تواند بر اساس شدت و نوع ناهنجاری دندان متفاوت باشد اما به طور میانگین طول این دوره ی درمانی می تواند 2 سال باشد. برای اثر بخشی بیشتر این دوره ی درمانی بهتر بیمار از خوردن مواد غذایی سفت مانند بلال ، میوه های هسته دار و زیتون و … پرهیز کند زیرا خوردن این مواد غذایی ممکن است باعث شود که براکت ها از دندان ها جدا شوند و همین باعث می شود که چسباندن براکت های جدید به دندان ها زمان درمان را طولانی تر می کند و از طرفی این کار به دندان ها نیز آسیب می رساند.
لازم به ذکر است که طولانی بودن زمان ارتودنسی ثابت به این دلیل است که در روش ارتودنسی ثابت دندان ها، در طی ماه یک میلی متر حرکت می کنند و این میزان حرکت حتی ممکن است گاهی اوقات چندان مشهود نباشد.
چرا افراد باید از روش ارتودنسی ثابت استفاده کنند؟
در روش ارتودنسی ثابت دندان ها در جای مناسب خود قرار می گیرند ، دندان های شلوغ تنظیم می شود و فک ها نیز به صورت متقارن قرار می گیرند.
چیزی که باعث می شود روش ارتودنسی ثابت تا این اندازه موثر باشد و چنین اثراتی داشته باشد این است که در روش ارتودنسی ثابت براکت ها به دندان ها چسبانده می شوند و سپس سیمی از بین براکت ها رد می شود و در نهایت کش های بسیار ظریفی بر روی براکت ها انداخته می شود.
طی دوره ی درمانی ارتودنسی ثابت ، بیمار باید طی دوره های زمانی مشخصی به متخصص ارتودنسی مراجعه کند طی جلساتی که بیمار به متخصص ارتودنسی مراجعه می کند این کش های ظریف طی هر جلسه ی درمانی تعویض خواهد شد ولی سیم های ارتودنسی هر جلسه تعویض نخواهند شد.
برای این که پس از ارتودنسی دندان ها با نظم بهتری کنار یکدیگر قرار گیرند گاهی نیاز خواهد بود برخی از دندان ها که غالبا شامل دندان های آسیای کوچک فک بالا و فک پایین می شود کشیده شود. البته لازم به ذکر است که در مورد کشیدن دندان برای ارتودنسی ثابت قانونی وجود دارد و آن این است که نباید دندان نیش کشیده شود حتی اگر دندان نیش به گونه ای باشد که کامل بیرون زده باشد و یا نهفته باشد نیز نباید دندان نیش را کشید.
البته فقط یه استثنا برای کشیدن دندان های نیش وجود دارد و آن این که اگر دندان نیش به گونه ای باشد و در موقعیتی قرار داشته باشد که نتوان آن را حرکت داد می توان آن را کشید.
پس از این که دندانی کشیده می شود با عقب بردن دندان های قدامی فک بالا و فک پایین و یا با رفع شلوغی دندان ها فواصل بین دندان ها و جای دندان کشیده شده پر می شود . بنابراین بیمار به خاطر دندان های کشیده شده و فواصلی که ایجاد می کند نگران نباشد زیرا در نهایت در پایان دوره ی درمانی ارتودنسی ثابت جای تمام دندان های کشیده شده پر می شود .
تا چه اندازه استفاده از روش ارتودنسی ثابت موفقیت آمیز خواهد بود؟
این که تا چه اندازه ارتودنسی ثابت با موفقیت رو به رو شود به عوامل مختلفی همچون زمان بندی درمان، انتخاب مناسب و درست دستگاه های مورد استفاده در ارتودنسی ثابت، سن بیمار، تغییرات استخوانی و یا نوع جا به جایی دندان و برخی عوامل دیگر بستگی دارد.
عوارض ارتودنسی ثابت
ارتودنسی ثابت در کنار تمام مزایایی که دارد، عوارضی نیز دارد که ممکن است در نهایت برخی از افرادی که ارتودنسی ثابت انجام می دهند را با مشکلاتی رو به رو کند از جمله ی این عوارض می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- استفاده از روش ارتودنسی ثابت می تواند باعث ناراحتی مفصل گیجگاهی شود
- ارتودنسی ثابت می تواند بیمار در جویدن و هضم غذا با مشکل مواجه کند
- در ارتودنسی ثابت گاهی اوقات امکان این وجود دارد که دندان ها به صورت صحیح جفت نشوند به عبارتی ممکن است فک ها به صورت متقارن قرار نگیرند و همین ممکن است باعث شود که بیمار به صورت مکرر پس از طی دوره ی درمانی، زبان و یا گونه ی خود را گاز بگیرد.
- در این روش درمانی امکان این وجود دارد که بیمار را درد در ناحیه ی صورت و یا سردرد های مزمن نیز رو به رو شود
- چون در روش ارتودنسی ثابت، دستگاه ارتودنسی به صورت ثابت در دهان قرار دارد دندان ها به راحتی تمیز نمی شوند و احتمال پوسیدگی دندان و مشکلات لثه وجود دارد.
- گاهی نیز ممکن است به دلیل تنگی فک، انحراف در فک و عدم تقارن در صورت ایجاد شود.
