در آمدن دندان بالای لثه که به آن رویش نابجا گفته میشود، وضعیتی است که دندان دائمی از مسیر اصلی خود منحرف شده و بالاتر از خط لثه بیرون میزند. این پدیده ظاهر لبخند را تحت تاثیر قرار داده و مشکلات عملکردی و بهداشتی ایجاد میکند. شایع ترین علت آن کمبود فضا در قوس دندانی است. برای درمان این ناهنجاری، مراجعه به یک متخصص ارتودنسی باتجربه ضروری است. دکتر مهریزی متخصص ارتودنسی با بهره گیری از دانش روز، راه حل های موثری برای هدایت دندان به جایگاه صحیح خود و بازگرداندن زیبایی و سلامت به لبخند شما ارائه میدهد.
لیست قیمت خدمات: هزینه ارتودنسی
اصلی ترین دلایل در آمدن دندان بالای لثه کدامند؟
عوامل مختلفی میتوانند در بروز مشکل در آمدن دندان بالای لثه نقش داشته باشند که اغلب ترکیبی از آنها منجر به این ناهنجاری میشود. شناخت این دلایل برای درک بهتر و انتخاب روش درمانی مناسب ضروری است.
- کمبود فضا در فک: این شایع ترین علت است. زمانی که اندازه فک برای جای دادن تمام دندان های دائمی کوچک باشد، آخرین دندان ها مانند دندان نیش، مجبور به رویش در محلی خارج از قوس دندانی میشوند. این کمبود فضا میتواند ریشه در عوامل ژنتیکی داشته باشد.
- عوامل ژنتیکی و وراثتی: اندازه فک و دندان ها و همچنین الگوی رویش آنها به شدت تحت تاثیر ژنتیک قرار دارد. اگر سابقه این مشکل در خانواده وجود داشته باشد، احتمال بروز آن در فرزندان به طور قابل توجهی افزایش پیدا میکند. این موضوع نقش مهم تاثیر وراثت و ژنتیک در مشکلات ارتودنسی را نشان میدهد.
- مشکلات مربوط به دندان های شیری: از دست دادن زود هنگام دندان های شیری به دلیل پوسیدگی، باعث حرکت دندان های کناری و بسته شدن فضا میشود. همچنین، باقی ماندن بیش از حد دندان شیری در دهان میتواند مانند یک مانع عمل کرده و مسیر رویش دندان دائمی زیرین را منحرف کند.
مطالعه بیشتر: جابجا شدن دندان
چرا تشخیص زودهنگام در آمدن دندان بالای لثه حیاتی است؟
تشخیص زودهنگام مشکل در آمدن دندان بالای لثه، کلید یک درمان ساده تر، کوتاه تر و کم هزینه تر است. اقدام به موقع میتواند از بروز عوارضی که درمان را در آینده بسیار پیچیده میکنند، جلوگیری نماید. در سنین پایین تر، به ویژه در دوره دندانی مختلط، استخوان فک هنوز در حال رشد و بسیار انعطاف پذیر است. این ویژگی به متخصص ارتودنسی اجازه میدهد تا با استفاده از دستگاه های ساده تری رشد فک را در مسیر صحیح هدایت کرده و فضای کافی برای رویش تمام دندان های دائمی را فراهم آورد.
این رویکرد که به آن ارتودنسی پیشگیری گفته میشود، در بسیاری از موارد نیاز به کشیدن دندان های دائمی یا جراحی های پیچیده فک در آینده را به طور کامل مرتفع میسازد. یکی از جدی ترین عوارض تاخیر در درمان، آسیب دائمی به ریشه دندان های مجاور است. دندان نابجا میتواند ریشه دندان کناری را تحلیل ببرد و باعث از دست رفتن آن شود. تشخیص به موقع با استفاده از رادیوگرافی های دوره ای میتواند این خطر را قبل از وقوع شناسایی و از آن پیشگیری کند.
لینک مفید: درمان چرخش دندان
عوارض بی توجهی به درمان در آمدن دندان بالای لثه
نادیده گرفتن درمان برای در آمدن دندان بالای لثه میتواند به مجموعه ای از مشکلات جدی منجر شود. این عوارض جنبه های مختلفی از بهداشت تا عملکرد صحیح سیستم جویدن را در بر میگیرند.
- آسیب به ریشه دندان های مجاور: این خطرناک ترین عارضه است. دندان نابجا در مسیر رویش خود میتواند به ریشه دندان کناری فشار آورده و باعث تحلیل آن شود. این فرآیند که اغلب بدون درد است، میتواند در نهایت منجر به از دست رفتن یک دندان کاملا سالم شود.
- اختلال در بایت (اکلوژن): وجود یک دندان در موقعیت اشتباه، نظم کلی دندان ها را بر هم میزند. این موضوع میتواند منجر به تماس های نادرست بین دندان های دو فک، سایش غیرطبیعی دندان ها، مشکلات در جویدن و حتی بروز فک درد عصبی و سردرد های مزمن شود.
- مشکلات بهداشتی: تمیز کردن دندانی که خارج از ردیف قرار دارد بسیار دشوار است. این امر منجر به تجمع پلاک، افزایش ریسک پوسیدگی دندان نابجا و دندان های مجاور و همچنین التهاب و بیماری لثه در آن ناحیه میشود.
بهترین زمان مراجعه برای درمان در آمدن دندان بالای لثه
بهترین زمان برای اولین ارزیابی جهت پیشگیری یا درمان زودهنگام در آمدن دندان بالای لثه، حدود سن ۷ سالگی است. در این سن، اولین دندان های دائمی رویش کردند و متخصص ارتودنسی میتواند با بررسی رابطه بین فک ها و دندان ها، علائم هشداردهنده ای مانند کمبود فضا را تشخیص دهد. اقدام درمانی در این دوره که استخوان هنوز در حال رشد است، اغلب با هدف هدایت رشد فک انجام میشود. اگر این فرصت طلایی از دست رفته باشد، بهترین زمان بعدی، به محض مشاهده رویش دندان در محلی غیرعادی است. درمان ارتودنسی در بزرگسالان نیز امکان پذیر است اما معمولا پیچیده تر خواهد بود.
نقش ارتودنسی در درمان در آمدن دندان بالای لثه
درمان ارتودنسی، اصلی ترین و موثر ترین روش برای اصلاح کامل این مشکل است. این فرآیند تخصصی، با هدف ایجاد فضای کافی، هدایت دندان به محل اصلی و تنظیم نهایی بایت انجام میگیرد.
- ایجاد فضای کافی: اولین و حیاتی ترین قدم، ایجاد فضای کافی در قوس دندانی است. بدون وجود فضای لازم، حرکت دادن دندان غیرممکن است. متخصص ارتودنسی از روش های مختلفی مانند استفاده از وسیع کننده های کامی یا کشیدن دندان های آسیای کوچک برای ایجاد این فضا استفاده میکند.
- هدایت دندان به محل اصلی: پس از ایجاد فضا، مرحله اصلی یعنی حرکت دادن دندان نابجا آغاز میشود. این کار با استفاده از بریس ارتودنسی انجام میگردد. یک براکت بر روی دندان نابجا چسبانده میشود و با استفاده از نیرو های ملایم و کنترل شده، دندان به تدریج به سمت جایگاه اصلی خود هدایت میشود.
- تنظیم نهایی بایت: پس از اینکه دندان نابجا به موقعیت صحیح خود رسید، متخصص ارتودنسی روی تنظیم دقیق تماس بین دندان های دو فک کار میکند تا از عملکرد صحیح جویدن و توزیع مناسب نیرو ها اطمینان حاصل شود.
آیا درمان در آمدن دندان بالای لثه با درد همراه است؟
خود فرآیند رویش نابجا معمولا دردناک نیست، اما درمان ارتودنسی برای اصلاح آن میتواند با کمی ناراحتی موقتی همراه باشد. پس از هر جلسه تنظیم دستگاه های ارتودنسی که طی آن سیم ها فعال میشوند، طبیعی است که بیمار برای چند روز احساس فشار و حساسیت در دندان های خود داشته باشد. این درد نشان دهنده فعال شدن نیرو ها و شروع حرکت دندان ها است. این حس کاملا طبیعی بوده و شدت آن از فردی به فرد دیگر متفاوت است. معمولا با استفاده از مسکن های معمولی که پزشک تجویز میکند و مصرف غذا های نرم در روز های اول، این ناراحتی به راحتی قابل کنترل است و به سرعت برطرف میشود.
روش های تشخیصی برای در آمدن دندان بالای لثه
تشخیص دقیق، پایه و اساس یک درمان موفق برای در آمدن دندان بالای لثه است. متخصص برای ارزیابی کامل وضعیت، از مجموعه ای از ابزار های تشخیصی استفاده میکند. معاینه بالینی دقیق اولین قدم است که در آن وضعیت کلی دهان، لثه ها و موقعیت دندان ها بررسی میشود. در مرحله بعد، از دندان ها قالب گیری میشود تا مدل های دقیقی برای مطالعه روابط دندانی ساخته شود. مهمترین بخش تشخیص، استفاده از تصویربرداری های رادیوگرافی است.
عکس پانورامیک (OPG) یک نمای کلی از موقعیت دندان ها ارائه میدهد. در موارد پیچیده تر، از توموگرافی کامپیوتری (CBCT) استفاده میشود. این تکنولوژی یک تصویر سه بعدی بسیار دقیق از ناحیه مورد نظر ارائه میدهد. این تصویر به متخصص اجازه میدهد مسیر رویش دندان را به طور دقیق مشاهده کرده و طرح درمانی بسیار ایمن و دقیقی را برنامه ریزی کند. قالب گیری ارتودنسی نیز بخش مهمی از این فرآیند است که به ساخت دستگاه های اختصاصی برای بیمار کمک میکند.
مراحل کامل درمان در آمدن دندان بالای لثه با ارتودنسی
فرآیند درمان این ناهنجاری یک مسیر چند مرحله ای و تخصصی است که با همکاری بیمار و متخصص به نتیجه مطلوب میرسد.
- مرحله تشخیص و برنامه ریزی: این مرحله شامل مشاوره اولیه، تهیه رکورد های تشخیصی (قالب ها و عکس ها) و تدوین یک طرح درمان دقیق و منحصر به فرد برای بیمار است. در این مرحله تمام جزئیات و طول تقریبی درمان مشخص میشود.
- مرحله ایجاد فضا و نصب دستگاه ها: در صورت نیاز، ابتدا با استفاده از دستگاه های لازم، فضای کافی در قوس دندانی ایجاد میشود. سپس دستگاه های ارتودنسی ثابت (براکت ها) روی دندان ها نصب میگردند.
- مرحله هدایت دندان: این طولانی ترین مرحله است. ارتودنتیست با استفاده از کش ها و فنر ها، نیروی ملایم و پیوسته ای را برای حرکت دادن تدریجی دندان به سمت جایگاه اصلی اش اعمال میکند.
- مرحله پایانی و تثبیت: پس از قرار گرفتن دندان در محل صحیح، موقعیت آن و بایت نهایی تنظیم میشود. سپس دستگاه ها برداشته شده و استفاده از نگهدارنده ها (ریتینر ها) برای حفظ نتایج آغاز میگردد.
اهمیت دستگاه های کمکی در درمان در آمدن دندان بالای لثه
در بسیاری از موارد پیچیده در آمدن دندان بالای لثه، استفاده از دستگاه های کمکی در کنار بریس های اصلی برای دستیابی به نتیجه مطلوب ضروری است. این ابزار ها به متخصص ارتودنسی امکان کنترل بهتر نیرو ها و مدیریت درمان های دشوار را میدهند. یکی از این ابزار ها مینی اسکرو (TAD) است. این پیچ های کوچک و موقتی که در استخوان فک قرار میگیرند، به عنوان یک نقطه اتکای بسیار قوی عمل کرده و به متخصص اجازه میدهند تا دندان نابجا را به طور موثر حرکت دهد. استفاده از فیس ماسک ارتودنسی نیز در برخی کودکان با مشکلات رشدی فک بالا، برای هدایت رشد به سمت جلو و ایجاد فضا ضروری است.
مراقبت های ضروری حین درمان در آمدن دندان بالای لثه
موفقیت درمان در آمدن دندان بالای لثه، به همان اندازه که به مهارت متخصص بستگی دارد، به همکاری و مراقبت خود بیمار نیز وابسته است. رعایت دقیق دستورالعمل ها از بروز مشکلاتی مانند پوسیدگی یا آسیب به دستگاه ها جلوگیری میکند. غذا های سفت مانند آجیل و یخ میتوانند باعث شکستن براکت و سیم ارتودنسی شوند. غذا های چسبناک مانند تافی نیز میتوانند به سیم ها آسیب برسانند. همچنین، رعایت بهداشت دهان و دندان با استفاده از مسواک و نخ دندان مخصوص ارتودنسی پس از هر وعده غذایی برای جلوگیری از پوسیدگی و بیماری لثه کاملا حیاتی است.
آیا همیشه برای درمان در آمدن دندان بالای لثه دندان میکشند؟
خیر، خوشبختانه با پیشرفت تکنیک های ارتودنسی، در بسیاری از موارد نیازی به کشیدن دندان های دائمی نیست. هدف اصلی ارتودنسی مدرن، حفظ حداکثری دندان های طبیعی است. متخصصان تلاش میکنند با روش هایی مانند وسیع کردن قوس دندانی، فضای مورد نیاز را فراهم کنند. با این حال، در موارد کمبود فضای بسیار شدید، ممکن است کشیدن یک یا دو دندان آسیای کوچک ضروری باشد. دلایل کشیدن دندان برای ارتودنسی همیشه پس از تحلیل های دقیق و به عنوان آخرین گزینه برای دستیابی به یک نتیجه با ثبات و سالم در نظر گرفته میشود.
تفاوت درمان در آمدن دندان بالای لثه در کودکان و بزرگسالان
تفاوت های اساسی در درمان این مشکل بین کودکان و بزرگسالان وجود دارد که عمدتا به دلیل وضعیت رشد فک است.
- درمان در کودکان: در کودکان و نوجوانان، فک هنوز در حال رشد است. این به متخصص اجازه میدهد تا با استفاده از دستگاه های فانکشنال و هدایت کننده رشد، فضا ایجاد کرده و درمان را ساده تر کند. این رویکرد در ارتودنسی کودکان بسیار موثر است و اغلب از درمان های پیچیده آینده جلوگیری میکند.
- درمان در بزرگسالان: در بزرگسالان، رشد فک متوقف شده است. بنابراین ایجاد فضا چالش برانگیز تر است و ممکن است نیازمند کشیدن دندان یا حتی جراحی فک باشد. به همین دلیل، درمان ممکن است پیچیده تر و طولانی تر باشد. با این حال، با تکنیک های مدرن، درمان موفقیت آمیز در هر سنی امکان پذیر است.
جدول مقایسه روش های درمان برای در آمدن دندان بالای لثه
برای درمان در آمدن دندان بالای لثه، روش های مختلفی وجود دارد که انتخاب هر یک به شرایط بیمار بستگی دارد. عواملی مانند سن، موقعیت دقیق دندان، میزان کمبود فضا و سلامت دندان های مجاور در این تصمیم گیری نقش دارند. در جدول زیر، سه رویکرد اصلی درمانی با یکدیگر مقایسه شدند.
ویژگی | ارتودنسی به تنهایی | ارتودنسی همراه با جراحی اکسپوژر | کشیدن دندان و جایگزینی |
کاربرد اصلی | دندان به طور کامل رویش کرده اما خارج از قوس است. | دندان به صورت نهفته یا نیمه نهفته در زیر لثه قرار دارد. | دندان به شدت آسیب دیده یا انکیلوز شده (چسبیده به استخوان). |
مزایا | حفظ دندان طبیعی، روش کمتر تهاجمی. | حفظ دندان طبیعی، دستیابی به نتیجه ایده آل. | دوره درمان کوتاه تر برای حذف دندان مشکل‌ساز. |
معایب | طول درمان ممکن است طولانی باشد. | نیاز به یک جراحی سرپایی، دوره درمان طولانی تر. | از دست دادن دندان طبیعی، نیاز به هزینه اضافی. |
طول درمان | متوسط تا طولانی (۱.۵ تا ۳ سال) | طولانی (ممکن است بیش از ۲.۵ سال باشد) | کوتاه (برای کشیدن) اما فرآیند جایگزینی زمان‌بر است. |
چالش های درمانی در آمدن دندان بالای لثه
درمان این ناهنجاری یکی از پیچیده ترین درمان ها در ارتودنسی است و چالش های متعددی را پیش روی متخصص و بیمار قرار میدهد.
- موقعیت سه بعدی دندان: بزرگترین چالش، موقعیت اولیه دندان است. هرچه دندان افقی تر، عمیق تر یا نزدیک تر به ریشه دندان های مجاور باشد، حرکت دادن آن دشوار تر و پر ریسک تر خواهد بود.
- پدیده انکیلوز: گاهی اوقات، ریشه دندان نابجا به استخوان فک جوش میخورد. این وضعیت که انکیلوز نام دارد، حرکت دادن دندان با نیروی ارتودنسی را غیرممکن میسازد و معمولا منجر به تصمیم برای کشیدن آن میشود.
- خطر آسیب به دندان های مجاور: در طول حرکت دادن دندان نابجا، باید مراقب ریشه دندان های کناری بود. برنامه ریزی دقیق با تصاویر CBCT برای جلوگیری از این آسیب ضروری است.
- همکاری بیمار: درمان در آمدن دندان بالای لثه یک فرآیند طولانی است. عدم رعایت بهداشت یا عدم استفاده صحیح از کش های ارتودنسی توسط بیمار میتواند درمان را با شکست مواجه کند.
هزینه درمان در آمدن دندان بالای لثه
هزینه درمان این مشکل به دلیل پیچیدگی بالا، معمولا بیشتر از درمان های روتین ارتودنسی است. مهمترین عامل در تعیین هزینه، شدت ناهنجاری و پیچیدگی طرح درمان است. نوع دستگاه انتخابی (فلزی، سرامیکی، دیمون) نیز در هزینه تاثیرگذار است. اگر درمان نیازمند درمان های جانبی مانند جراحی اکسپوژر توسط جراح فک باشد، هزینه آن به صورت جداگانه به هزینه ارتودنسی اضافه میشود. بسیاری از کلینیک های تخصصی برای رفاه حال بیماران، امکان پرداخت به صورت ارتودنسی اقساطی را فراهم میکنند.
آیا امکان بازگشت مشکل در آمدن دندان بالای لثه وجود دارد؟
بله، پس از اتمام هر درمان ارتودنسی، تمایلی برای بازگشت دندان ها به موقعیت اولیه خود وجود دارد. این پدیده “ریلاپس” نامیده میشود و به دلیل خاصیت ارتجاعی الیاف لثه و تمایل طبیعی استخوان به بازسازی رخ میدهد. برای جلوگیری از این اتفاق و حفظ نتایج ارزشمند درمان، استفاده از دستگاه های نگهدارنده یا ریتینر کاملا ضروری و اجباری است. نگهدارنده یا ریتینر ارتودنسی موقعیت جدید دندان ها را تا زمان تثبیت کامل استخوان و بافت های اطراف حفظ میکند.
عدم استفاده صحیح از این نگهدارنده ها طبق دستور متخصص، میتواند تمام زحمات و هزینه های صرف شده برای درمان در آمدن دندان بالای لثه را از بین ببرد. این مرحله بخشی جدایی ناپذیر از فرآیند درمان است. چرا باید بعد از ارتودنسی ریتینر گذاشت؟ زیرا این دستگاه ها از سرمایه گذاری زمان و هزینه شما برای دستیابی به یک لبخند زیبا محافظت میکنند و پایداری نتایج درمان را در بلند مدت تضمین میکنند.
معرفی روش های جایگزین برای درمان در آمدن دندان بالای لثه
در موارد نادر که درمان ارتودنسی برای پایین آوردن دندان نابجا ممکن نباشد، باید به فکر روش های جایگزین بود. این شرایط معمولا زمانی رخ میدهد که دندان به استخوان جوش خورده (انکیلوز) یا ریشه آن به شدت آسیب دیده باشد.
- کشیدن دندان و بستن فضا: اگر شرایط بایت و میزان شلوغی دندان ها اجازه دهد، میتوان پس از کشیدن دندان نابجا، با استفاده از ارتودنسی فضای خالی را کاملا بست. این روش نیاز به جایگزینی دندان را از بین میبرد اما همیشه امکان پذیر نیست.
- کشیدن و جایگزینی با ایمپلنت: رایج ترین راه حل جایگزین، کشیدن دندان نابجا و قرار دادن یک ایمپلنت دندانی در جایگاه صحیح آن پس از اتمام درمان ارتودنسی است. ارتودنسی دندان های ایمپلنت شده امکان پذیر نیست، بنابراین ایمپلنت باید در انتهای درمان کار گذاشته شود.
- کشیدن و جایگزینی با بریج: راه حل دیگر استفاده از بریج یا پل دندانی است. در این روش، دندان های مجاور فضای خالی تراش خورده و یک روکش سه واحدی برای پر کردن جای خالی استفاده میشود. این روش نسبت به ایمپلنت تهاجمی تر است.
راه های پیشگیری از در آمدن دندان بالای لثه
اگرچه بسیاری از دلایل در آمدن دندان بالای لثه ژنتیکی هستند، اما با انجام برخی اقدامات میتوان از بروز یا شدت گرفتن این مشکل جلوگیری کرد. اولین و مهمترین اقدام، انجام معاینات منظم دندانپزشکی برای کودک از سنین پایین است. این معاینات فرصتی برای ارزیابی روند رشد فک و دندان ها فراهم میکند. حفظ دندان های شیری تا زمان افتادن طبیعی آنها بسیار مهم است. اگر یک دندان شیری به دلیل پوسیدگی زود تر از موعد کشیده شود، باید از دستگاهی به نام فضا نگهدار ارتودنسی استفاده کرد تا از حرکت دندان های مجاور به فضای خالی و از بین رفتن فضا برای دندان دائمی جلوگیری شود.
اهمیت انتخاب متخصص برای درمان در آمدن دندان بالای لثه
انتخاب یک متخصص ارتودنسی ماهر و با تجربه برای درمان در آمدن دندان بالای لثه، مهمترین تصمیم بیمار است. این درمان یک فرآیند پیچیده و حساس است که نیازمند دانش، مهارت و دقت بسیار بالایی برای حرکت دادن ایمن دندان و جلوگیری از آسیب به ساختار های مجاور است. یک متخصص خوب میتواند بهترین و کارآمد ترین طرح درمان را بر اساس شرایط منحصر به فرد بیمار برنامه ریزی کند. تجربه متخصص در برخورد با موارد مشابه، یک مزیت بزرگ محسوب میشود زیرا او میتواند چالش های احتمالی را پیش بینی کرده و به درستی مدیریت کند.
نکات کلیدی درباره درمان در آمدن دندان بالای لثه
این مشکل یک ناهنجاری رویشی است که نباید نادیده گرفته شود. شایع ترین علت آن کمبود فضا در قوس دندانی است و درمان اصلی آن ارتودنسی است. تشخیص و درمان به موقع از عوارض جدی مانند آسیب به ریشه دندان های مجاور جلوگیری میکند. پس از پایان درمان، استفاده از نگهدارنده برای حفظ نتایج ضروری است. انتخاب یک متخصص ارتودنسی مجرب، کلید موفقیت درمان است. اصلاح طرح لبخند یکی از مهمترین نتایج این درمان است که تاثیر بسزایی در اعتماد به نفس فرد دارد.
آیا در آمدن دندان بالای لثه به فک آسیب میزند؟
بله، هرچند به صورت غیرمستقیم. در آمدن دندان بالای لثه به خودی خود به استخوان فک آسیب نمیزند، اما میتواند باعث ایجاد اختلال در بایت شود. این بایت نامناسب، فشار نا متعادلی را به مفصل گیجگاهی فکی (TMJ) وارد میکند. این فشار مداوم و نا متوازن میتواند به مرور زمان منجر به درد در ناحیه مفصل، صدا دادن فک هنگام باز و بسته شدن و سردرد شود. بنابراین، اصلاح این ناهنجاری از طریق درمان های تخصصی مانند جراحی فک در موارد شدید یا ارتودنسی، برای حفظ سلامت طولانی مدت مفصل فک نیز اهمیت دارد.
طول دوره درمان برای در آمدن دندان بالای لثه
طول دوره درمان برای اصلاح این مشکل یک عدد ثابت نیست و به طور قابل توجهی بین بیماران متفاوت است. اصلی ترین عامل تعیین کننده زمان، پیچیدگی اولیه مشکل است. هرچه دندان نابجا در موقعیت دور تری نسبت به جایگاه اصلی خود قرار داشته باشد، حرکت دادن آن به زمان بیشتری نیاز خواهد داشت. به طور متوسط، میتوان انتظار داشت که درمان این ناهنجاری بین ۱۸ ماه تا ۳ سال به طول انجامد. سن بیمار نیز یک فاکتور مهم است؛ درمان در نوجوانان معمولا سریع تر از بزرگسالان پیش میرود. همکاری بیمار در رعایت بهداشت و حضور منظم در جلسات نیز تاثیر مستقیمی بر کوتاه شدن دوره درمان دارد.
آیا رویش نابجای دندان نیش شایع است؟
بله، در آمدن دندان بالای لثه به ویژه برای دندان نیش فک بالا نسبتا شایع است. دندان نیش به دلیل داشتن طولانی ترین مسیر رویش و همچنین اینکه یکی از آخرین دندان های جلویی است که رویش میکند، بیش از سایر دندان ها مستعد مواجهه با کمبود فضا و انحراف از مسیر اصلی است. همین موضوع باعث میشود که در بسیاری از بیمارانی که دچار کمبود فضا در فک بالا هستند، ارتودنسی دندان نیش که در بالای لثه رویش کرده، یکی از اصلی ترین بخش های طرح درمان باشد.
انواع ارتودنسی برای درمان در آمدن دندان بالای لثه
برای درمان این مشکل، بسته به شرایط میتوان از سیستم های مختلف ارتودنسی استفاده کرد.
- ارتودنسی فلزی: رایج ترین و کارآمد ترین سیستم برای درمان های پیچیده ای مانند هدایت دندان نابجا است. این سیستم کنترل بسیار خوبی بر روی حرکت دندان ها فراهم میکند.
- ارتودنسی سرامیکی: این سیستم عملکردی مشابه ارتودنسی فلزی دارد اما براکت های آن همرنگ دندان هستند و از نظر زیبایی ظاهری بهتر دارند. ارتودنسی سرامیکی برای بزرگسالانی که نگران ظاهر بریس های فلزی هستند، گزینه محبوبی است.
- سیستم دیمون: این یک سیستم پیشرفته از بریس های خود تنظیم شونده است که با کاهش اصطکاک، میتواند به حرکت سریعتر دندان ها و کاهش تعداد جلسات مورد نیاز کمک کند.
- ارتودنسی نامرئی (الاینر ها): در موارد بسیار خفیف که دندان نابجا انحراف کمی دارد و نیاز به حرکات پیچیده نیست، ممکن است بتوان از ارتودنسی نامرئی استفاده کرد. اما این روش برای موارد پیچیده مناسب نیست.
خدمات ارتودنسی در کلینیک فوق تخصصی دکتر مهریزی
در کلینیک ما، درمان رویش نابجای دندان و سایر ناهنجاری های دندانی و فکی با بهره گیری از جدید ترین تکنولوژی ها و دانش روز دنیا انجام میشود. تیم ما به سرپرستی دکتر مهریزی، متعهد به ارائه بالا ترین سطح از خدمات تخصصی برای دستیابی به لبخندی زیبا، سالم و با عملکرد ایده آل برای شماست.
- ارتودنسی ثابت: استفاده از براکت های فلزی، سرامیکی و دیمون برای اصلاح پیچیده ترین ناهنجاری های دندانی.
- ارتودنسی متحرک: پلاک های متحرک برای اصلاح ناهنجاری های خفیف یا به عنوان بخشی از درمان های دو مرحله ای در کودکان.
- ارتودنسی دیمون: سیستم پیشرفته خود تنظیم شونده که با کاهش اصطکاک، طول درمان را کوتاه تر و مراجعات را کمتر میکند.
- ارتودنسی نامرئی: استفاده از پلاک های شفاف (الاینر ها) برای بیمارانی که به دنبال درمانی بدون دیده شدن سیم و براکت هستند.
- ارتودنسی لینگوال: براکت های سفارشی که در پشت دندان ها چسبانده میشوند و کاملا غیرقابل رویت هستند.
- ارتودنسی سرامیکی: براکت های همرنگ دندان که جایگزین زیبایی برای براکت های فلزی محسوب میشوند.
نتیجه گیری
در آمدن دندان بالای لثه یک ناهنجاری پیچیده است که درمان آن نیازمند تخصص و برنامه ریزی دقیق میباشد. این مشکل در صورت عدم درمان، منجر به عوارض جدی میشود. درمان اصلی آن ارتودنسی است که سلامت و زیبایی را به لبخند باز میگرداند. موفقیت این درمان به مهارت متخصص خوب مانند دکتر مهریزی متخصص ارتودنسی و همکاری بیمار بستگی دارد.
سوالات متداول
آیا در آمدن دندان بالای لثه خطرناک است؟
بله، در صورت عدم درمان میتواند با آسیب به ریشه دندان های مجاور، پوسیدگی و مشکلات لثه همراه باشد و خطرناک تلقی شود.
بهترین سن برای درمان دندان بیرون زده از لثه چه زمانی است؟
بهترین زمان دوره کودکی و اوایل نوجوانی است. با این حال، با روش های مدرن هیچ محدودیتی برای سن مناسب برای ارتودنسی بزرگسالان وجود ندارد.
آیا درمان ارتودنسی برای این مشکل دردناک است؟
پس از هر جلسه تنظیم، ممکن است برای چند روز درد و فشار خفیفی احساس شود که طبیعی است و با مسکن های معمولی کنترل میشود.
آیا میتوان از در آمدن دندان بالای لثه جلوگیری کرد؟
در موارد غیر ژنتیکی، با معاینات منظم، حفظ دندان های شیری و ترک عادات مضر میتوان از آن پیشگیری کرد. مشاوره آنلاین ارتودنسی میتواند به تشخیص زودهنگام کمک کند.
تفاوت رویش نابجا با دندان نهفته چیست؟
رویش نابجا، رویش یک دندان در محلی اشتباه است اما دندان از لثه بیرون زده. دندان نهفته کاملا زیر لثه و استخوان باقی میماند.
پس از درمان، آیا نیاز به مراقبت خاصی وجود دارد؟
بله، استفاده منظم از نگهدارنده (ریتینر) طبق دستور متخصص کاملا ضروری است. تمیز کردن بریس ها و ریتینر ها از بازگشت مشکل جلوگیری میکند.
آیا نیاز به کشیدن دندان برای درمان این مشکل وجود دارد؟
همیشه خیر. کشیدن دندان تنها در موارد کمبود فضای بسیار شدید و به عنوان آخرین راه حل در نظر گرفته میشود.
منبع
